Mithat Cemal’in kaleminden nîçin bu rivâyetler?

Mithat Cemal’in birinci rivâyetini biraz aşağıda müzâkere edeceğiz. Evvelâ, ikinci rivâyeti üzerinde duralım.

Mithat Cemal, 451 sayfalık kitabının (dikkatimizden kaçmadıysa) sâdece yukarıda iktibâs ettiğimiz iki pasajında Mehmed Âkif’in ağzından Mustafa Kemâl hakkında müsbet kanâat beyân ediyor... O da iki cümleyle! Kitabının başka her yerinde Mehmed Âkif hakkında verdiği mâlûmât, yaptığı tahlîller, naklettiği söz ve hâtıralar, hep Kemalizmin zıddına şeylerdir… Bu hâl karşısında bizde hâsıl olan kanâat şudur: Mithat Cemal, mezkûr cümleleri kitabına dercederek, aslında seciyesi, hayâtı, dünyâ görüşü, eserleri îtibâriyle Kemalizme zıdd olduğunu gâyet iyi bildiği 33 senelik dostuna karşı Totaliter Rejimin ve onun Mutlak Şefinin duyduğu gayzı, hiç olmazsa bir parça hafîfletmek istemiştir…

Düşünmeli ki Mehmed Âkif, Materyalist, Frenkci, Şahısperest Kemalizme, onun İnkılâblarına, (yakın arkadaşı Ali Şükrü Bey’in katli gibi) siyâsî cinâyetlerine, bütün Anadolu halkına yönelik hadsiz hesâbsız mezâlimine duyduğu infiâlle, ayrıca Kemalist Totaliter Rejimde şahsen mârûz kaldığı zulümden kurtulmak maksadıyle, onca sevdiği Vatanını terk etmek, on bir sene, hasretten kavrularak ondan uzak yaşamak mecbûriyetinde kalmıştır! Şimdi, nasıl olur da, kendini inkâr ederek, Frenk mukallidliğinden ibâret o İnkılâbları ve onların Mutlak Şefini medhetmek gibi bir tavır içine girebilir?

Hakkı Tarık Us: Güvenilmez bir adam ve âlet olduğu dalâlet

Nitekim, doğrudan, Mithat Cemal’in Hakkı Tarık – Mehmed Âkif görüşmesine dâir rivâyeti üzerinde teemmül ettiğimiz zamân, bu muhâvereye sıkıştırılan -Mustafa Kemâl hakkındaki- medihkâr ifâdelerin ne derece güvenilmez olduğunu daha iyi anlıyoruz.

Evvelâ şu husûslara dikkat etmek lâzım: Hakkı Tarık Us kimdir ve hangi maksadla Mehmed Âkif’i ziyârete gelmiştir?

Hakkı Tarık Us (Manisa, Gördes, 1889 – İstanbul, 21.10.1956, Merkez Efendi Mez.), Us kardeşlerin ortancasıdır. Ağabey, Mehmet Asım ve küçük kardeş, Rasim Us’tur. Âile, Mustafa Kemâl’e çok yakındır. O derecede ki “Büyük Şef”, ihtiyâc hissettikce, onların gazetesinde, onların imzâsıyle başmakâleler neşretmekteydi. (Meselâ Kurun’un Ocak 1937 nüshalarında, Antakya mes’elesi hakkında manşetten neşredilen mütekebbir üslûblu, “Asım Us” imzâlı başmakaleler… -Mustafa Kemâl’in başkalarının imzâsıyle neşrettiği başmakâleler hakkında tafsîlât: Mustafa Kemâl’in Hastalığı, Ölümü, Cenâzesi; Yeni Söz, 3.1.2019/106-)

Us âilesi, Sabataî Cemâatiyle de içli dışlıdır: Âilenin ismiyle aynîleşmiş Vakit (Dil İnkılâbı senelerinde Kurun) gazetesi, 1917’de Mehmet Asım Us – Ahmet Emin Yalman ortaklığıyle kurulmuş, Ali Naci Karacan, Gazetenin Başmuharrirliğini, Enis Tahsin Til, Yazı İşleri Müdürlüğünü yapmıştır. (Bir başka müşâhedemiz: Us âilesinin profili, “Sabataî profili”ne muvâfıktır…) 1923’te Ahmet Emin’in Gazetedeki hisselerini Mehmet Asım’a satıp ortaklıktan ayrılmasınden sonra, Vakit, Us âilesinin bir........

© Milat