Musiki benim için hayatın gerçek yüzünden sıkıldığımda hep bir kaçış, hep bir sığınma mecrası olmuştur. Serde yazarlık olunca gündemi takip etmek bir vazife gibi kalıyor üzerinizde… Lakin Zarifoğlu’nun da dediği gibi o kadar çok acı var ki buna katlanmak, dayanmak da o kadar zor… İsrail’in bitmez tükenmez katliamları, iki yüzlü Batı dünyasının bu katliama bigâneliği, Trump’ın şımarıklığı, ülkedeki terör belasının sonlandırılması için yürütülen çabalar, ekonominin durumu, milli meselelerde bile birlik olamayan muhalefet anlayışı ile malul siyaset, Suriye’de yaşananlar, sokak köpeklerinin saldırdığı çocuklar, üçüncü sayfa tabir edilen ama toplumun aynası olabilecek üzücü haberler… Hepsi üzerinize öyle bir geliyor ki ister istemez “yeter artık” diyorsunuz. İşte böyle zamanlarda elime udumu veya bağlamamı alıp namelerin sihirli dünyasına dalıp gidiyorum.

Musiki benim için hiçbir zaman bir eğlence aracı olmadı. Aslında namelerle dertleşirim her defasında… Bunca acıya, olumsuzluğa karşı bir terapi gibi gelir bana… belki bu sözlerimi yadırgayan ve “şöyle yapsan ya, böyle yapsan ya!” diyenler çıkabilir. Herkesin görüşüne saygımız vardır da lakin bu da benim yaratılışım işte.

Musikiye olan ilgim onun hakkında düşünmeye, tarihini araştırmaya ve ülkemizdeki musiki kültürü üzerine de yazıp çizmeye yöneltti beni… Önümüzdeki günlerde bu yazılarımdan oluşan ilk kitabım da yayınlanacak inşallah. Tabi bir konu hakkında makaleler yazıp sonra da kitap çıkarıyorsanız konu hakkında da epeyce bir kitap ve makale okumanız gerekiyor. Bu yazımızın da konusu olan kitap Dr. Muhammed Berdibek’in 2017 yılında Profil Kitap’tan çıkan “Belki de Dilimden Bu Şarkı Düşmez” kitabı da bu kitaplardan sadece birisi. Zaman buldukça diğerleri hakkında da değerlendirmelerde bulunacağız inşallah.

Öncelikle yazarı tanıtırsak; Dr. Muhammed Berdibek, 1983 yılında Bingöl'de doğmuş. Bilkent Üniversitesi Uluslararası İlişkiler Bölümü'nde lisans, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ortadoğu Çalışmaları........

© Milat