Boşanmak her zaman mahkeme salonunda yaşanmaz. Kimi insanlar vardır ki evli görünür ama aslında yıllar öncesinde ilişkilerini kalpte bitirmişlerdir. Aynı evde yaşar aynı sofraya oturur, birlikte çocuk büyütür ama birbirlerinin ruhlarına yıllarca uğramazlar. Onlar “Boşanamayanlar”dır. Kimi el alemden çekinir kimi maddi güvenceden kimi de sorumluluğunun artmasından… Kimi “Çocuklar üzülmesin” söyleminin arkasına sığınır kimi “ben nereye giderim ki?” diyemez bile. Ve bir ömür böyle katlanmakla sabretmenin ayırt edilemediği bir gri alanda geçip gider. O evlerde ses yükselmez ancak hiçbir şey........

© Milat