Pazartesi gecesinin sabaha yakın bir saatinde onlarca insanımız can uykusunda iken, emniyet içerisinde olduklarını sandıkları otel odasında cayır cayır yandılar.

Yardım çığlıklarına cevap veren olmadığı için kimi pencereden, kimi balkondan kendini boşluğa bırakırken, çoluk çocuk ve ebeveynler dumanların boğduğu kısık seslerini dahi duyuramadan, güven içerisinde olduğunu sandıkları otel odasında yanarak can verdi.

Sabahın erken saatlerinde Kartalkaya’da yangın haberini gördüğümde korktuklarım başıma gelmez inşallah dedim ama saatler geçtikçe daha beterini görünce, doğal olarak geçmiş yaşanmışlıklardan mülhem sorumluların sorumsuzluk örnekleri ile ilgi attıkları taklaları hatırladım.

Korktuğum fazlası ile başıma geldi. Bu elim hadisede maalesef sorumlu yoktu suçluda yoktu. Suç otel odasında yanan masum insanlarındı.

Durum bu olunca bende bir vatandaş olarak suçlu aramaya koyuldum ve sonunda suçluyu buldum.

Millet olarak desem abartı olur elbette ama genelde halkımızda şöyle bir inanış var. Bana bir şey olmaz. Daha da kötüsü ben yaptım o zaman bu yaptığım doğru. Yani bir bakıma herkes haklı.

Daha fazla felsefe yapmaya gerek yok. Sosyal ve dijital medya da bu vahim hadise ile ilgili tartışmalara bakarsak, ortak paydada suçu ve suçluyu gizlemek yâda gerçekleri ört bas etmek için farklı fikirlerin çarpıştığını görüyoruz.

Ortada bir yalan topu var. Kimsenin sanki doğruyu bulma niyeti de yok ve top........

© Milat