Son günlerde bazı medya organlarında ve siyasilerin dilinde sıkça duyduğumuz bir ifade var: “PKK silah bıraktı.” Bu cümle, ilk bakışta umut verici, barışçıl bir gelişme gibi durabilir. Ancak bu ifadeye dikkatle yaklaşmak ve perde arkasını görmek zorundayız. Çünkü bu söylem, halkı avutmaya yönelik, eksik hatta yanıltıcı bir anlatıdır.

PKK’nın Türkiye’de silah bırakması, asıl tehditin bittiği anlamına gelmiyor. Aksine, bu durum uzun süredir planlanan ve bölgesel ölçekte yürütülen bir stratejinin parçasıdır. PKK’nın Türkiye’deki silahlı unsurları, sessizliğe gömülmüş olabilir. Ancak bu sessizlik, bir “vazgeçiş” değil, bir “yeniden konumlanma” sürecidir.

Bu noktada KCK yapılanmasına dikkat kesilmemiz gerekiyor. Çünkü PKK, yalnızca Türkiye’deki dağlarda dolaşan birkaç yüz teröristten ibaret değildir. PKK’nın çatı organizasyonu olan KCK (Koma Civakên Kurdistan – Kürdistan Topluluklar Birliği), dört parçalı bir coğrafyaya yayılmış bir ağdır. Türkiye, Suriye, İran ve Irak’ta faaliyet gösteren bu yapı, ideolojik olarak birleşik, taktik olarak çok kollu bir terör yapılanmasıdır. PKK, KCK’nın yalnızca Türkiye yapılanmasıdır. Diğer kolları ise PYD/YPG (Suriye), PJAK (İran) ve daha az bilinen fakat aktif olan Irak yapılanmalarıdır.

Bugün........

© Merhaba Haber