Türkiye’de rejimin otoriter yapısını “mutlak” olarak gören, hatta bunun kolaylıkla totaliterliğe evrilebileceğine inanan geniş bir kesim var ki ilginç olan bunların çoğu kendilerini muhalif olarak tanımlıyor. Bu kişilerin atladıkları çok sayıda hayati husus var.

Örneğin Erdoğan otoriter sistemi adım adım inşa etti. Eğer muhalefet partileri doğru zamanda doğru stratejiler geliştirebilseler ve toplumu da buna uygun şekilde sefer ber edebilseler ülkede bambaşka şeyler yaşanabilirdi.

Bu konuda ilk akla gelen Ağustos 2014 cumhurbaşkanlığı seçimlerine CHP ve MHP’nin Ekmeleddin İhsanoğlu gibi anlamsız bir ortak adayla girmeleri ve Erdoğan’ın ilk turda yüzde 51.79 oyla kazanmasını mümkün kılmalarıydı. “İhsanoğlu dışında bir aday olsaydı kazanırdı” demek tabii ki mümkün değil fakat onun adaylığı muhalefetin siyasi çapını göstermesi bakımından çok anlamlıydı.

İhsanoğlu’nun Erdoğan’ın işini nasıl kolaylaştırmış olduğunu anlamak için bir yıl sonraki, Haziran 2015 seçimleri sonuçlarına bakmak yeterli. O seçimlerde AKP ilk kez tek başına iktidar olma şansını kaybetti. Fakat muhalefet iktidarı devralma konusunda hemen hemen hiçbir şey yapmadı, yapamadı. Hatırlayın, efsunlanmış gibiydiler.

Ardından Kasım 2015 seçimlerine kadar Güneydoğu’da yaşanan çatışmalar ve Batı’daki “kör terör” eylemleri........

© Medyascope