Yıllar önce, Birinci Körfez Savaşı sırasında, Fransız solunun öne çıkan isimlerinden, Ortadoğu uzmanı gazeteci Alain Gresh kendisiyle yaptığım söyleşide “İlk kez bir savaşta en yakınımdaki isimlerin hangi tarafta olduğunu kestiremiyorum” demişti.

O gün bugündür bu durum değişmiş değil. Yaşadığımız ya da tanık olduğumuz onca iç ve dış kriz ve dönüşümde birçok yol arkadaşımızla yollarımız ayrıldı, ummadığımız kişilerle birleşti.

Bugün devletin “Terörsüz Türkiye” adını verdiği yeni çözüm sürecinde de benzer bir durum yaşıyoruz. Özellikle Türk solu içindeki ayrışma ve kopuşlar daha bariz hale geliyor.

Önceki gün Abdullah Öcalan’ın DEM Parti İmralı heyetiyle yaptığı görüşmede ürkiye İşçi Partisi Genel Başkanı Erkan Baş’a şu mesajı ilettiğini öğrendik:

“Erkan Baş’a selamlarımı iletin. Bu yeni partiyi Demokratik Cumhuriyet Partisi diye tanımladım. Burada arkadaşlarla da paylaştım isim olarak, ancak kendisiyle de konuşun, bu girişimim ‘Demokratik Sosyalizm Partisi’ temelinde örgütsel birliğe kadar gidecek. Böyle bir oluşumdan bahsediyoruz. Kendisinden de parti ismi önerisi alın. Bu ismi de kendisine iletin. Selamlarımla beraber bir mesaj olarak iletin Erkan’a. Yeni partiye dahil olabilirler.”

Dün de Türkiye Komünist Partisi’nin öncülüğünde “Ülkemizin uçurumdan yuvarlanmasına izin vermeyeceğiz” başlıklı bir imza kampanyasından haberdar olduk.

“Biz aşağıda imzası yer........

© Medyascope