HDP’nin eski Genel Başkanı da olsa, şimdi milletvekilliğinin yanısıra İmralı heyetine seçilmiş de bulunsa, benim nazarımda her zaman “hoca” olarak kalan Mithat Sancar’dan öğrendiğim bir söz aklımdan hiç çıkmadı: “Savaşı azınlıkla, barışı çoğunlukla yapabilirsiniz.”

PKK’lı 30 militanın, Bese Hozat’ın önderliğinde silahlarını yakması Kürt sorununun bitirilmesine yönelik atılmış en büyük adımlardan biri olsa gerek.

Ama bu adım ne kadar büyük olursa olsun “yeterli koşul” değil.

Silahlar bırakılmadan kalıcı bir çözümün tesis edilmesi mümkün olamayacağı için bu tören hayati bir öneme haizdi.

Şimdi sıra bu görüntülerin devamının gelmesinde, demokratikleşme adımlarının kararlılıkla atılmasında, yani barışın toplumsallaşmasında.

Tam da bugünlerde Ankara Enstitüsü’nün “PKK’nın Silahsızlandırılması ve Kürt Meselesi” başlıklı raporu yayımlandı.

Sonuçlar iç açıcı değil, Kürt sorununun bitmesi için yapılması gereken daha çok iş olduğunu ortaya koyuyor.

Ankara Enstitüsü’nün çarpıcı olduğu kadar düşündürücü de bulduğum ilk verisi şöyle: “Her üç kişiden biri (7) Türkiye’de bir Kürt sorunu olduğunu belirtmektedir. Üçte ikilik çoğunluğa göre Türkiye’de Kürt sorunu yoktur.”

Varlığını kabul etmediğiniz bir sorunu çözemezsiniz; dahası, atılan bütün adımlar, oy kaybı anlamına geldiğinde iktidarlar tarafından intihar anlamına geleceği için atılamaz.

Türkiye’nin üçte ikisi Kürt sorunu diye bir sorun olmadığını söylüyorsa, Kürtlerin ayrımcılığa hiç uğramadığını ya da Kürt sorununun PKK ile başladığını iddia ediyorsa, kalıcı barışın ve çözümün hâlâ hayli uzağında olduğumuzu görmemiz gerekiyor.

Editörlerimizin derlediği öngörüler, analizler, Türkiye’yi ve dünyayı şekillendiren haberler, Medyascope’un e-bülteni Andaç‘la her gün mail kutunuzda.

Raporun bulgularından biri de şu: “Katılımcıların genelinde, Kürt sorununun nedenlerine dair en güçlü algı ‘başka........

© Medyascope