Her hikâyenin her zaman üç tarafı vardır: Hikâye sahibi, toplum ve gerçeğin kendisi. Denildiği gibi, herkes kendi hikâyesini yazar ve o hikâyeyi yaşar.

Ama yaşam, tıpkı bir madalyon gibi, iki yüze sahiptir: Görünen ve görünmeyen.

Görünen tarafın parıltısı çoğu zaman göz kamaştırır; oysa hayatın asıl nabzı, görünmeyen tarafta atar. Çünkü düşünce dünyasında, insanın iç yankısında, hissedişlerinde, sorumluluk anlayışında, ahlaki ve vicdani yapısında gerçek sessizce belirir. Gerçeğin kendisi, o iç dünyanın donanımı ve ışığıyla biçimlenir.

Toplum, bunu sezdiği veya anladığı ölçüde görür, duyar ve anlamlandırır. Gerçeğe uzak olduğunda ya da onu hissetmediğinde ise, -toplum- bunu anlamakta zorlanır, hatta anlamlandıramaz. Özellikle bencil yaklaşımların etkisindeyse, yanlış yorumlara ve ilişkilendirme yanılgılarına düşer. Çünkü içsel derinliği ve donanımı fark edemeyen, yanılsamalara takılıp kalır.

Yine de sonunda her şeyin maskesi düşer; hakikat, suyun dibinden yükselen bir taş gibi görünür hâle gelir. Görünmeyen taraf çözüldükçe ve........

© Mardin Life