Bir zamanlar kalplerimiz doyduğu anda mutluluk bulurduk; şimdi ise gözlerimiz doymuyor.

Her şeyin daha fazlasını istiyoruz: daha çok eşya, daha çok gösteriş, daha çok benlik. Oysa kaybettiklerimiz sessizce elimizden kayıyor merhamet, vefa, kanaat ve huzur..
Biz isar ehli bir toplumduk zenginlerimiz gayet mütevazı ve infak ehli idiler. Fakirlerimiz de şükreden ve takva ile yaşarlardı. Gerçekten bize ne oldu. Birisi “ihtiyaçtan” ibaresiyle evini kelepir satıyor bu ilanı gören gidip kendisine “ne ihtiyacın var karşılayalım ama evini satma” diyeceğine sıkı bir pazarlıkla o evi alıyor. Daha kötüsü bu yaptığını övüne övüne kalabalık bir yerde anlatıyor ve herkes ona kahraman gözüyle bakıyor ne o utanıyor bundan ne de dinleyenler onu yeriyor.
Vallahi dünya tarihi hiçbir zaman bu kadar kötü sahnelere şahit olmamıştır..
Hz. Peygamber (s.a.v.) şöyle........

© Mardin Life