Eskiden hayat daha mı güzeldi, yoksa biz mi güzelleştiriyoruz hatıraları?
Sokakta karşılaştığın bir insanın selamı içtendi, verilen söz namustu. Alın teriyle kazanılan lokmanın tadı, gönül rahatlığıyla yapılan ticaretin bereketi vardı. Bugün ise, sözlerin ağırlığı hafifledi; güvenin değeri, bir avuç toz gibi parmaklarımızın arasından kayıp gidiyor.

Artık ticaret de değişti, insan ilişkileri de…
Eskiden pazarda satıcı, müşterisinin gözünün içine bakar, “Helali hoş olsun” derdi. Şimdi herkes “hep bana, hep bana” der olmuş. Paranın olduğu yerde bile tebessüm yok. İnsanlar, dostluk yerine çıkar ilişkilerini tercih ediyor. Hatta kimi, bir gülümsemenin bile maliyetini hesaplıyor.

Böyle olunca hayatın rengi de soluyor.
Güvenin olmadığı yerde ticaret olmaz; samimiyetin olmadığı yerde dostluk yürümez. İnsanlar birbirine kuşkuyla bakmaya, her sözün altını kazımaya başladı. O eski günlerdeki sıcak........

© Maraş Gündem