Önceki akşam Aydın’da “eylem” yapan Özgür Özel’i dinledim. On binler her fırsatta konuşmasını kesip “Öz-lem is-ti-fa” diye haykırdı...

Topuklayan Efe de, arkadaki belediye binasının camından onları izledi.

İstifa deyip geçmeyin; önemli bir müessesedir...

Erdemdir mesela...

Onurdur...

Arınmak, paklanmak, sıfırlanmaktır...

Yüce gönüllülüktür.

İnsanlara duyulan saygı, verilen önemdir.

Yeni bir başlangıç için yol açmaktır...

Kişiliğin göstergesidir:

Ardır... Namustur... Haysiyettir...

Akıldır, fikirdir, sağduyudur, hoşgörüdür, iyi niyettir...

Vicdanlı olması gerekir insanın istifa edebilmesi için...

Temiz olması gerekir.

Kendisine ve geleceğe güvenmesi gerekir.

Yürek ister istifa etmek.

★★★

Sahi; siz son 23 yılda istifa eden kaç bürokrat, siyasetçi veya devlet insanı gördünüz?

Hele hele son 10 yılda!

Neredeyse hiç değil mi?

Bu kavramın yerini “görevden affedilmek” aldı...

Zat-ı şahaneleri uygun bulursa...

Ya da bizzat o isterse ancak o zaman bırakabilirsiniz görevinizi...

★★★

Kendi ağzıyla söyledi; milyonların istifasını istediği Topuksuz Efe... O da artık Cumhurbaşkanı’nın himayesinde...

O yat derse yatacak, kalk derse kalkacak...

Ye derse yiyecek, kus derse kusacak...

Hamaye bunu gerektirir...

Yoksa...

On bilmem kaç dosya... Kocanın şirketi...

Falan da falan... Aman da aman!

★★★

On binlerce Aydınlı durmadan haykırıyor, “Öz-lem is-ti-fa, Öz-lem is-ti-fa...”

Özlem pencerenin arkasından bakıyor gülümseyerek; daha az önce imzalamış 869 milyon liralık finansman desteğini...

O da biliyor:

İstese de istifa edemez artık; himayede o...

Üstelik gittiği yer,........

© Korkusuz