Bundan 32 yıl önceydi.

Pek çok sanatçı ve fikir insanı dönemin Sivas Valisi Ahmet Karabilgin’in özel davetlisi olarak Sivas’taydı.

2 Temmuz 1993’te Sivas’ta düzenlenen Pir Sultan Abdal Şenlikleri’ne gitmişlerdi.

33 yazar, şair, aydın ve sanatçı Madımak Oteli’nde yakılarak katledildi.

O gün orada bir ‘insanlık suçu’ işlendi.

Kimler yoktu ki...

Aziz Nesin, Metin Altıok, Hasret Gültekin, Nesimi Çimen, Muhlis Akarsu, Asım Bezirci...

Cuma namazının ardından bir araya gelen radikal İslamcılar ‘Şeytan Aziz’, ‘Sivas, Aziz’e mezar olacak’ sloganlarıyla Aziz Nesin’i hedef alarak kültür merkezinin önünde toplanmaya başladı. Birkaç saatte sayıları 15 bini bulmuştu. Otelin önündeki araçlar ateşe verildi, sonra da otelden alevler yükseldi.

33 aydın, 2 otel çalışanı yanarak can verdi.

35 kişi gözaltına alındı, sonra sayı 190’a çıktı, 66’sı serbest bırakıldı.

Geri kalanlar dönemin DGM’sinde 1 yıl boyunca ‘Laik anayasal düzeni değiştirip din devleti kurmaya kalkışmak’la yargılandı.

Literatüre Sivas Davası olarak geçti.

Yargılananlardan 37’si beraat etti.

Sonra Yargıtay, DGM kararını bozdu, sanıklar yeniden yargılandı.

Sivas katliamının kilit isimlerinden 8 sanık 1997’deki bozma kararı sonrasında firar ederek kayıplara karıştı.

2023’ün Eylül ayında Ankara 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nde görüldü. Firari 3 sanığın yargılandığı davada zamanaşımı kararı verildi.

İki sanık cumhurbaşkanının af yetkisiyle salıverildi.

Çok çabuk unutuyoruz.

Dönemin Başbakanı Tansu Çiller’in “Çok şükür, otel dışındaki halkımız bir zarar görmedi” dediğini de...

Dönemin Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel’in “Olay münferittir. Ağır tahrik var” dediğini de...

Madımak Katliamı’nın 32. yıldönümünde mağdur ailelerin avukatları olayın faillerinin cezayı alması için mücadelelerini sürdüreceklerini açıkladı.

Madımak Katliamı belki gençler için hiçbir şey ifade etmiyor.

Anlatın.

Herkes ama herkesin o gün o otelin neden yakıldığı, sokakları dolduran çoluk çocuk binlerce insanın ‘yakın’ diye nasıl bağırabildiğini, bu büyük suçun bir parçası nasıl olabildiklerini düşünmesi lazım.

Sanki orada o kadar insan katledilmemiş gibi yıllarca o otelin altında nasıl İskender kebap yenilebildiğini konuşmak lazım.

Karanlıkta yaşamamak için bu utanç günü üzerine düşünmek ve en önemlisi asla unutmamak lazım.

“Ortaçağ’da değil, yüzyıl önce değil, Cumhuriyet Türkiye’si öncesinde değildi...........

© Korkusuz