Bir süredir yazamadım, farkındayım. Sorup arayanlara gönülden teşekkür ederim. Hayat biraz hızlandı, biraz sarstı, biraz da “önce evladını yola koy” dedi bana.

İki kızımın üniversite kayıt süreci, ev arayışı, maddi durum derken içim de, evim de karıştı. Bir yanda anne kalbi, öte yanda iş güç, kooperatif, ekmek derdi… Kafamı toparlayıp kaleme dokunamadım. Ama dünya bizim yorgunluğumuzu beklemiyor.

Tersine…

Tianjin’de çekilen bir kareyle dünya sallanıyor, Gazze’de taş üstünde taş kalmamış, Washington’da demokrasi tökezliyor, Berlin sokakları ayakta, Afrika kendini yeniden yazıyor… Biz ise bu hengâmede hem evlatlarımızı geleceğe uğurluyoruz, hem memleketin geleceğini düşünüyoruz.

Çin lideri Şi, Rusya’nın Putin’i, Kuzey Kore’den Kim Jong-Un… Üçü yan yana. Konuşmadan da konuşuyorlar. Yanlarında Kim’in 12 yaşındaki kızı; masumiyetle ama savaşın gölgesinde. Hindistan Başbakanı Modi, Putin’le tokalaşıyor.

Bu sadece bir kare değil.
Bu, yeni dünyanın ilanıdır.

Şi’nin sözleri net: “Çok kutuplu, adil, ekonomik merkezli yeni bir dünya istiyoruz.”
Yani açıkça: “Amerika’nın kurduğu oyunu kabul etmiyoruz, kendi masamızı kuruyoruz.”

Askerî geçitler, enerji anlaşmaları, dijital para söylemleri… Hepsi bu düzenin taşları. Eğer biz sadece izlersek, yarının haritasını başkalarının masasından okumak zorunda kalırız.

Bir zamanların süper gücü, şimdi kendi içine gömülmüş.
Trump mahkemelerle restleşiyor, ulusal muhafızları sokağa indiriyor, sosyal........

© Kocaeli Koz