50’li yıllardan o yana Kıbrıs hep sıcak çatışmaların adası olmuştu… Ne ki, Kıbrıs üzerinde topyekun bir savaş; karada, havada ve denizde ilk kez gerçekleşiyordu hiç unutulmayacak o 1974 yazında…
Yıllardır yakıcı bir özlemle ve kimi zaman da derin umutsuzlukla beklenen Türk askeri, “Bekledim de gelmedin” şarkısına inat, denizden ve havadan Kıbrıs’a akıyordu, Kıbrıs’a geliyordu işte, kalıcı bir barış adına…
Rum ve Yunan silahlarının cehenneme dönüştürdüğü bir atmosferde, 50’lerdeki Kore Savaşı’ndan sonra, Türk Silahlı Kuvvetleri ilk kez yurt dışında savaşa girişmişti…
Bu kaçınılmaz savaşın nedenleri de çok iyi biliniyordu. 5 gün önce gerçekleştirilen, ENOSİS amaçlı faşist cunta darbesinin beklentilerini tuzla – buz etmek, adada barışçıl düzeni sağlamak ve yıllardır bir soykırımına maruz kalan Kıbrıs Türk halkını kesin güvence altına almaktı bu savaşın temel amacı… Türk askeri gelmeseydi, darbenin lideri olarak Cumhurbaşkanlığı koltuğunda EOKA’nın ünlü ve azılı tetikçisi Nikos Sampson oturacaktı…
Kıbrıs’ın ve bölgenin hali nice olurdu o zaman? Bunu düşünmek bile dehşet verici!
Arkalarına Yunanistan’daki faşist cunta rejimini alan EOKA’nın ve EOKA’cıların tek değişmez hedefi, Kıbrıs’ı Yunanistan’a ilhak etmekti…
Başarıyla sonuçlandırılan faşist, ırkçı ve yayılmacı darbenin daha dumanları dağılmadan Rum Temsilciler Meclisi toplanacak ve Kıbrıs’ın Yunanistan’a ilhakı kararını alacaktı…
Tıpkı 1963 Aralık ayında yaptıkları........

© Kıbrıs Gazetesi