“Balıkesir Altı Eylül Belediyesi’nin düzenlediği, 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı kutlama programı kapsamında yer alan erotik “direk dansının” velileri eşliğinde ilkokul öğrencilerine izlettirilmesine ilişkin sosyal medyada yer alan haber ve görüntüler kamuoyunda büyük tepki çekti. Konu ile ilgili inceleme ve soruşturma yapılmak üzere il valiliğince İçişleri Bakanlığından müfettiş talep edildi.”

Sosyal medyada ve sağduyu sahibi toplum kesimlerinde de büyük bir şaşkınlık uyandıran bu absürt olay; 21’inci yüzyılda zamanın ruhunu, Türkiye’nin sosyal gerçekliğini, kültürel dokusunu ve değerler sistemini bir türlü gerektiği gibi kavrayamayan bir CHP panoraması ortaya koyuyor.

Kentlerin temel ve vazgeçilmez bir yığın sorunu ortada dururken, bir belediye böylesi bir gösteriyi düzenlemeye neden ihtiyaç duyar ve bunu hangi amaçlarla yapar?

Ilgililere sorsanız; “kültürel etkinliklerin toplumsal bir ihtiyaç olduğu” genel kabulünden hareketle, bu bağlamda gerçekleştirilen direk dansının sanatsal ve estetik değere sahip bir performans olduğunu ileri süreceklerdir.

Söz konusu yorumu benimseyenlerin bakış açısına göre bu etikete sahip olsa bile, böylesi erotik bir icranın çocuklar için uygun olduğunu ileri sürebilmek mümkün müdür?

ABD’de “strip” kulüplerinde sergilenen “direk dansı,” yasal olarak “yalnızca yetişkinler için” (18 ) kategorisinde değerlendirilmekte ve eğlence mekanı kapısında yapılan kimlik kontrolleriyle bu gösterilere belirlenen yaşın altındakilerin katılmasına izin verilmemektedir.

Türkiye adına esas çarpık ve kaygı verici olan nokta, video çekimlerinde de görüleceği üzere, gösterinin, herhangi bir denetim ve erişim kısıtlamasının getirilmediği bir mekanda, sıradan bir etkinlikmiş gibi, velilerinin gözetiminde, anaokulu ve ilkokul çağındaki çocuklara izlettirilmiş olmasıdır.

Gösterinin yersiz ve temelsiz bir “ilericilik” ve “çağdaşlık” yorumuyla bir belediye tarafından düzenlenmesindeki münasebetsizliği bir tarafa bırakalım.

Ortalama bir ailenin, küçük çocuklarını yanlarına alarak, herhangi bir ebeveyn sorumluluğu, pedagojik kaygı ya da mahremiyet bilinci gözetmeksizin “direk dansı” gibi kışkırtıcı cinsel çağrışım ve mesajlar içeren bir performansı izleyebilmiş olması, yalnızca bireysel düzeyde bir aymazlık örneği değildir.

Bu tablo aynı zamanda, toplumun genelinde;

-Ahlaki........

© Karar