Haydar Ergülen’in ‘ESKİ Şehir Spor’ kitabı Kırmızı Kedi Yayınevi’nden çıktı, kapağındaysa Eskişehirspor formalı bir fotoğrafı var. ‘Es-Es’ çok sağlam bir takımdı, hiç de ‘toprak saha’ takımına benzemez, yumuşacık, sahada kayar gibi tekniği yüksek top oynardı. Kitaptan az çok ‘ESKİ Şehir’i de öğrendim. Haydar şehrini ‘limonata gibi bir şehir’ olarak tanımlıyor, bayıldım. Kalemine sağlık Haydar, yer yer hüzünlendim, yer yer güldüm, en önemlisi de bu kitapla seni daha fazla tanımış oldum.

Bâb-ı Âli’de bizim kuşak çoğunlukla Fenerbahçeliydi. Adnan Özer, Metin Celal, Burak Eldem, İzzet Eti, Merih Akoğul, say say bitmez. Mehmet Müfit ve yanlış anımsamıyorsam bir de Halil Turhanlı Beşiktaşlıydı, Hasan Kaçan ve Ahmet Erhan ise Galatasaraylı. Haydar Ergülen de ‘Üç Çiçek’ yıllarından arkadaşımız, ancak Haydar ile bir gün olsun dahi futbol konuştuğumuzu hiç hatırlamıyorum, onun Eskişehirsporlu olduğunuysa son beş altı yıl içinde öğrendim. Pederi, orta ikiden terk, kaportacı Kel Hasan başta Fenerbahçeliymiş, fakat ‘65’den sonra Müminli, Kamuranlı, Süreyyalı, Fethili ve Enderli ‘Es-Es’ fırtınası esince, Kel Hasan fanatik bir Eskişehirsporlu olup çıkmış, her maç günü arkadaşlarıyla Mavi Köşe’de takılırmış, aslan sütü bahâne sohbet şahane veya sohbet bahâne aslan sütü şahane, artık hangisiyse, Kel Hasan’ın pederiyse, ilginçtir bir İstanbul takımı olan Vefa’yı tutarmış. Bizim Haydar’a gelince, gözlüklü, koca kafalı, kepçe kulaklı bir çocuk, futbolla hiç ilgilenmiyor, aklı fikri kitaplarda ve filmlerdeymiş. Şimdi onun Kırmızı Kedi Yayınevi’nden ‘ESKİ Şehir Spor’ kitabı çıktı, kapağındaysa Haydar’ın Eskişehirspor formalı bir fotoğrafı var, ben çok hoş buldum.

Benim ilk gençliğimde ‘Es-Es’ çok sağlam bir takımdı, amigosu Orhan, teknik direktörü Abdullah Gegiç, siz bir de kadrosuna bakın: Mümin, İsmail, Nihat, Burhan, Vahap, Nehir, Ender, Necdet, Kamuran, Nuri, Fethi. ‘Es-Es’ hiç de ‘toprak saha’ takımına benzemezdi, yumuşacık, sahada kayar gibi tekniği yüksek top oynardı, sanki........

© Karar