Son zamanlarda herkesin diline pelesenk olmuş bir soru: “Neden gençler artık eskisi gibi evlenmek istemiyor?”

Soru cevabının çok kapsamlı ve çok katmanlı tahlilleri gerektirdiği bir gerçek. Zira mesele sadece kişisel tercihler değil, gençlerin omuzlarına binmiş yükler aynı zamanda.

Evet. Ekonomik zorluklar bu sorunda en büyük pay sahibi olan kalem. Şaşaalı düğünler yapmak pastadan büyük pay sahibi alan, ekonomik hiyerarşide üst gelir grubunun tekelinde artık. Yeni bir yuva kurmak ve hayatın geri kalanında düzenli bir gelirle yaşamak da artık eskisi kadar kolay değil.

İşsizlik, düşük maaşlar ve geleceğe dair belirsizlik, gençlerin evlilik planlarını sürekli ertelemesinin ardındaki en büyük neden. Diğer yanda ekonomik krizle büyüyen bir nesilden bahsediyoruz, gençlerin hayalleri en çok maddi koşullara bağlı. Hayal diyorsak da bu hayaller ekonomik prangalar altında ezilen düşler, düş olarak kalmaya mahkûm düşler…

Evlilik oranlarındaki düşüş sadece Türkiye’ye özgü bir durum değil. Fakat Türkiye geçmişine bakıldığında durum bizler için daha trajik bir vaziyette. Birleşmiş Milletlerin yaklaşık 100 ülke için toplamış olduğu verilerde de ülkelerin 5’te dördünde evlilik oranlarının düştüğü netleşiyor.

Evet bizler için kırmızı alarm daha net çalmakta. Veriler, 2023 yılında Türkiye'de 85,3 milyondan fazla insanın yaşadığını, yıllık nüfus artış hızının bir yıl önceki 7,1'lik seviyeden ve 2018'de 14,7'lik seviyeden düşerek ‰1,1'lik tüm zamanların en düşük seviyesine ulaştığını gösteriyor. Dahası, ülkede 2023 yılında rekor düzeyde düşük sayıda çocuk (958.000) doğdu ve doğurganlık oranı kadın........

© Karar