Cevdet Karal’ın son şiir kitabı ‘Büyük Boşluk Oteli’ çok yönlü okumaya imkan veren teatral yapısıyla daha bir öne çıkıyor. Hatta, müzik yönünden bakıldığında ‘oda müziği’ formuna sığdırılmış çok sazlı bir gösteri diye de yorumlanabilir. Perde arası olmayan, dekorsuz, tek oyunculu modern bir tiyatro bile denilse haksızlık sayılmaz. Karal’ın sinematografi kadar tiyatro bilgisi bir şema değil formunu bulmuş özgünlük diye akıyor biçimsel yönden. Fakat, altta değil ama dokuda, metafizik gerilim, inançların kültürle yozlaştırılmış ve tekrara boğulmuş çapaklarından soyularak arınık bir ses olmaya yelteniyor. İlk elde ‘Büyük Boşluk Oteli’ şiiri hayatla kendisine düş kadar düşünce edinmiş diri bir duyarlığın eseri. ‘Silinmiş el yazıları’ gibi ilk nazarda görünmeyen lakin ‘bir kere olanın ebedi varlığı’ içinde hep yaşaması kaderine dahil olma cinsinden bir girişim. ‘Otelin tek sakininin farklı görünümleri’ içsel dalışları, hayata bir imkan olarak sunan şiir dalgıçlığı, yüksek şiirin vuruş hamleleriyle örülmüş halde.

Oluş, isimler, görüntüler, renkler, canlılar, varlıklar halinde dizilirken ‘damla damla çözülen buz sarkıtı gibi’ varlığın öz ışığına dokunurlar. ‘Damla damla’ çözülüş, minimal bir ölçü değil aslında insanın ana rahmine ilk tutunması benzeri bir dölsel olgusallığı karşılar. Şair bilinç, kainat algısını ‘bir damla sudan’ olmakla birleştirir böylece. Hatta kitabın temel gerilimlerinden biri olan ‘doğurmak isteyen kadın’ personasını,........

© Karar