İslam dünyasının diplomatik ve askeri kapasitesinin yetersizliği bir yana, bu coğrafyanın analiz potansiyeli de oldukça düşüktür. Anlamlı bir fikir, işe yarar bir vizyon yahut politik perspektif pek çıkmaz. Bu yüzden Gazze’den Suriye’ye, Lübnan’dan İran’a kadar bütün İsrail saldırıları hakkında söylenen sözlerin tamamı ağır bir İslam dünyası eleştirisinden ibarettir. Kendi kendine konuşan ve sinirlenen bir dünya… Hepimiz buna dahiliz.

Berbat ve otoriter yönetimler, sıfıra yakın sivil toplum, insan haklarının olmadığı hukuksuz ülkeler coğrafyası… Böyle bir zeminde ne bilim üretilir, ne icat çıkar ne de askeri güç olur. Netice de şimdi çaresiz izlediğimiz tablo olur. Gazze, Lübnan ve İran gibi hedefteki rejimler kaçınılmaz olarak savunmasız ve beceriksizdir, haklarına ölüm getirmekten başka şey yapmazlar.

Yanlış değil.

Ama bugün Gazze’de tarihin en büyük trajedilerinden biri yaşanırken, İran mutlak haksız bir saldırı altındayken işe yarayan bir tespit sayılmaz. Bütün bu vahim manzaraya rağmen, diplomatik ve siyasi gücü tahkim için demokrasi eksikliğini telafi edecek unsurlar olabilirdi. Zengin Arap emirlikleri var… Malezya ve Endonezya gibi yüksek teknoloji üreten ülkeler var… Mısır gibi........

© Karar