Yakın zamana kadar güçlü esen bir “iç cepheyi güçlendirelim” rüzgarı vardı. İçeride birlik olduktan sonra hem dışarıdan gelen tehditlere karşı güçlü olacaktık, hem de fırsatları yakalayacaktık. İsrail büyük bir tehdit haline gelmişti ve bize saldırmasının an meselesi olduğu anons ediliyordu. Aynı anda en yetkili isimler “dünya savaşı çıktı, çıkıyor” demeye başlamıştı. Ürkütücüydü… Şimdi kimse bahsetmiyor ama “iki buçuk ay önce”sine kadar hava böyleydi. Büyük laflar ortalığı kavururken, dünya alt üst üzereyken ve Türkiye hedefteyken içeride birlik olmak zamanıydı… İç cephe güçlenmeliydi. Bunun peşinden çözüm süreci söylentileri gelince bir beklenti de olmadı değil. Bakarsın iç cephe güçlenirdi.

İç cephe güçlenecekse buna kim itiraz edebilirdi? Kim böyle hayırlı bir niyetin bozguncusu olmayı göze alabilirdi?

Kimsenin birşeyi göze almasına gerek kalmadan mesele anlaşıldı.

Aslında maksadın iç cepheyi güçlendirmek olmadığı; bilakis meselenin içeride iktidara karşı gelişen muhalefetin zayıflatılması olduğu görüldü. “İki buçuk ay önce” dediğimiz de bu. 19 Mart’ta İstanbul Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu evinden alınıp hapse atıldı. Devamında yakın........

© Karar