Epey bir süredir şiirle ilgili yazı yazmıyorum, bu yüzden de içimde bir şeylerin hep eksik kaldığını düşünüyorum. İçimizi kurutan öylesine kıyıcı bir siyasi atmosferde yaşıyoruz ki buna rağmen hala ayağımızı yere sağlam basabiliyorsak, bunu şiire ve şairlere borçluyuz.

Masamda iki şiir kitabı var, biri Ömer Erdem’in “Dolayımlar”, ikincisi ise Cevdet Karal’ın “Büyük Boşluk Oteli…” Her iki şiir kitabını da tekrar tekrar okuyorum. Şiirler beni yazı yazmak için adeta kışkırtıyor, şiirlerin hakkını veren bir yazı yazabilecek miyim doğrusu çok emin değilim. Zira son yıllarda yıldızı parlayan iki önemli şairden söz ediyoruz, yazı yazmak hiç kolay olmayacak.

Hem yayınlanma hem de bana geliş sırasını dikkate alarak öncelik Ömer Erdem’de. Everest yayınları arasında çıkan “Dolayımlar” kitabını okurken farklı coğrafyalardan, kültürlerden ve aynı zamanda Türk kültürünün farklı dönemlerinden mitolojik tatlar taşıyan uzun bir yolculuğa çıkarsınız.

Hayatında şiire yer açan herkes, ilk okuldan üniversiteye uzanan hayat yolculuğunda Ziya Gökalp’ten Sezai Karakoç’a, İlhan Berk’ten Turgut Uyar’a kadar pek çok şairin geyikli şiirleriyle buluşmuştur.

İşte Ömer Erdem, modern zamanlarda popüler kültürün sanatta ve edebiyatta yarattığı mitlerin aksine, özellikle İslam ve Türk kültürünün hakim olduğu coğrafyalardaki mitolojik hafızanın yarattığı ‘geyik’ imgesi üzerinden sağlam bir şiirsel dil inşa ediyor.

Ömer Erdem’in “Dolayımlar” kitabının........

© Karar