Ekrem İmamoğlu’nun hapse atılmasıyla birlikte, Türkiye yıllardır bir türlü çözüm üretemediği özgürlükler, insan hakları ve hukuk meselesini bir kez daha sıcak bir şekilde tartışmaya başladı.

İmamoğlu’nun gözaltına alınmasıyla geniş toplum kesimlerinin, özellikle de gençlerin protesto amacıyla meydanlara inmesi, doğal olarak İmamoğlu ekseninde gelişse de esas itibariyle toplum, demokrasinin, hukukun taammüden askıya alınmasına itiraz için meydanlara indi. Çünkü süreç başından itibaren hukuki bir zeminde ilerlemediği için, doğal olarak insanlar bu operasyonu belediye ve İmamoğlu’ndan çok ‘siyaset mühendisliği’ projesinin hayata geçirilişi olarak gördü ve öyle anladı.

Şu ülkenin talihsizliğine bakar mısınız, çok partili hayata geçtiğimiz günden bu yana neredeyse her on yılda bir klasik ve postmodern darbelere maruz kalan Türkiye, ağır-aksak da olsa demokrasiye tutunarak yürümeye çalıştı.

Sonra AK Parti iktidarıyla yeni bir demokrasi iklimine kavuşma umudunu yakalamıştı. Aslında 2011 yılına kadar da hatırı sayılır mesafeler kaydetti. Ama şimdi, ‘tek parti’ dönemi sevdasına kapılan AK Parti iktidarı tarafından ifade hürriyetinden hukuka ve insan haklarına kadar her alanda ülkenin kolu kanadı kırılıyor ve demokrasimiz ağır yaralı…

Doğal olarak hukuku kaybettiğimiz için adeta nefes almakta zorluk çekiyoruz. Emekliler, asgari ücretliler ve alt gelir gruplarından oluşan geniş toplum kesimleri yaşama umutlarını kaybediyor.........

© Karar