Geçen hafta TÜSİAD bir uzmanlar grubuna hazırlattığı “Maliyet Bazlı Rekabet Gücü Endeksi” (RGE) raporunu kamuoyuna duyurdu.

Bu çalışmaya göre Türk ihracatçısının rekabet gücü, oluşturulan Rekabet Gücü Endeksine (RGE) göre 2015 seviyelerinin bile altına düşmüş.

Türk ihracatçılarının yurtdışı pazarlarda, başka ülke ihracatçılarına karşı 100 olması beklenen nötr rekabet gücü, 2015 yılında 90’mış.

2020’nin sonunda rekabet gücü, 120’ye yükselerek zirve yapmış.

2025’te de 84’e düşmüş.

Niçin?

Üç temel neden sayıyorlar “yüksek işçilik giderleri, yüksek aramalı fiyatları ve az da olsa yüksek finansal giderler.”

Kanaatimce, ihracatçıların rekabet gücü, bundan sonra da her geçen gün düşmeye devam edecektir.

Çünkü uygulanan para ve maliye politikalarının özü, ne yaparlarsa yapsınlar ihracatçılara zarar vermek durumundadır.

Mesela reel yüksek TL faizler, mesela reel değeri her geçen gün artan TL.

(NOT: 2015 öncesini hesaplamamışlar çünkü o dönemde Türk İhracatçıların rekabet güçleri zaten yerlerde sürünüyordu.)

Endeksi hazırlayan ekip, bu çalışmada elde ettiği neredeyse her olumsuz bulguyu yüksek enflasyona bağlıyor.

Raporu hazırlayanlara göre Enflasyon düşerse Türk ihracatçısının rekabet gücü artacakmış.

Katılmıyorum.

Çünkü 2003 -2012 döneminde enflasyon düşüktü fakat ihracatçıların rekabet gücü her geçen yıl biraz daha düşüyordu.

Bu endeks, hükümet politikalarının ihracatçıları yalnız bıraktığı ve yeterince desteklemediği imasını oluşturan bir imdat çığlığı.

Raporu hazırlayanlar bir yardımın geleceğinden umutlu değiller.

TÜSİAD, bu RGE çalışmasında hükümetin, Rusya - Ukrayna savaşıyla yükselen enerji fiyatlarına müdahale etmemesini örnek olarak gösteriyorlar.

Hatta Proje danışmanı Sayın Prof. Dr. Hakan Kara, sunum esnasında Ukrayna’nın işgaliyle başlayan savaştan dolayı “yükselen enerji fiyatlarına hükümetin müdahale etmemesi, belki de enflasyonun raydan çıkmasının en önemli sebebidir” mealinde bir açıklama yaptı.

RGE Raporunu hazırlayan ekibin oluşturduğu grafiğe göre konu çok açıktır: Türkiye hariç dünyadaki bütün hükümetler, savaş süresince enerji fiyatlarına müdahale ederek enerji fiyatlarının yükselmesini engellemiş.

Verilere göre yerden göğe kadar haklılar.

Tabloya baktığımızda savaşın başladığı 2022 yılından sonraki bir yıl boyunca rakibimiz olan yabancı ülkelerde enerji fiyatları (170’ten 180’e yükselerek) sadece %6 artmışken; Türk İhracatçıların enerji maliyeti (170’ten 300’e yükselerek) v artmıştır.

Rakiplerin enerji maliyeti %6 bizimkilerin maliyet v; gerçekten de katlanılması ve kabullenilmesi zor bir durum.

İhracatçılarımıza sahip çıkmayan Hükümetimize (EPDK) ne kadar........

© Karar