Demokrat Parti döneminde (1950-1960) partiler ve liderleri arasında yaşanan gerilimleri, her gelişmenin en sert biçimde yankılandığı bir sosyal ortamın bizim eve de yansımasından hatırlıyorum.

Çocuktum, ama pek çok şeyin farkındaydım.

Son 50 yılın ise yakın gözlemcisiyim.

Menderes-İnönü, Demirel-Ecevit, Demirel-Özal arasındaki çoğu kez kavga boyutuna ulaşan çekişmeler siyasi hayatımızın doğallığı içerisinde kabul edilir.

Bir keresinde, gazeteci olarak, Cumhurbaşkanı Özal ile Başbakan Demirel arasındaki çekişmenin tarafı haline bile gelivermiştim.

Yumuşamalarından yana taraf…

Her eğilimden yorumcuların genellikle anlamakta zorlandığı, bir kesiminin şiddetle karşı çıktığı, 31 Mart 2024 yerel seçimi sonrasında, seçimden birinci parti olarak çıkmış CHP’nin yeni lideri Özgür Özel’in başlattığı ‘yumuşama’ girişimine olumlu yaklaştıysam, uzun yıllara dayalı gözlemlerim sayesindedir.

Aynı Özgür Özel, bu defa, Meclis’in yeni yasama yılının ilk günkü oturumunu ve ardından TBMM Başkanı Numan Kurtulmuş’un verdiği daveti partisine boykot ettirdi.

CHP’li belediyelere reva görülen muameleye ve partisinin ilan edilmiş cumhurbaşkanı adayının cezaevinde bulunmasına bakarak, bu tepkiyi haksız bulduğumu söyleyemem.

İktidar ile ana-muhalefet partisi arasında çekişmeci bir dönemden geçiyoruz.

Tıpkı 1950’li, 1960’lı, 1970’li ve 1980’li yıllarda yaşanan siyasi gerilimler gibi…

Görünümü bozan gelişmeyi biliyorsunuz: Meclis’in açıldığı günün akşamı verilen davette CHP dışındaki bütün partilerin liderleri,........

© Karar