Gazze’yi iki yıl boyunca kana bulamış savaşın nihayet bitiyor olmasından mutluluk duymamız bekleniyor.

Üzerlerine bombalar yağan Gazzeliler nefes alabildikleri için mutlular; onların mutluluğu elbette beni de mutlu ediyor.

Ancak Gazzeliler’in de, onların çektiklerini iki yıl boyunca benliklerinde hisseden bizlerin de, şu anda karşı karşıya kaldığımız manzaradan rahatsızlık duymamız için sebep çok.

Birine dün değindim: Yıkılıp yerle bir edilen Gazze’yi ihya etme sürecinin bir milyon Iraklı’nın kanından sorumlu İngiltere’nin eski başbakanı Tony Blair’e teslim edilmesi…

İslam Dünyası’nda ve özellikle de Türkiye’de o görevi hakkıyla yerine getirebilecek çok sayıda insan varken, geçmiş sabıkası sebebiyle akla hiç gelmemesi gereken bir isim -Blair- Mısır’ın Şarm el-Şeyh kentinde yaplan zirvede boy gösterebildi.

ABD başkanı Donald Trump’ın vekili olarak herhalde…

Şarm -el Şeyh’te gelmesini bekleyenleri 3,5 saat merakta bırakmasının sebebi, o gezideki ilk durağı olan İsrail’de Trump’ın karşılaştığı tebrik ve teşekkür yağmuruydu.

Knesset’te yaptığı konuşmada, ev-sahibi ülkenin başbakanı Netanyahu’nun olağanüstü abartılı söyleminden aldığı coşkuyla, savaşın ardındaki esas gücün ülkesi olduğunu itiraftan da çekinmedi Trump…

Gazzeliler üzerine ölüm yağdıran son model savaş uçaklarını ve o uçakların Gazzeliler üzerine attığı bombaları İsraillilere Trump göndermiş…

Bu itirafları kendisi canlı yayınlarda dünya halkları ile paylaşabiliyor, ancak ülkesinde birileri o sözlerinden hareketle yorumda bulunduğunda cezalandırılıyor…

Duymamış olabilirsiniz, duyurayım: Bu........

© Karar