“atma garip anam beni dağlar ardına

kimseler yanmasın anam yansın derdime…”

Bu satırların yazarı Gesi bağlarında doğdu. Üzüm bağında, üzümlerin içine doğdu. Belki de o yüzden üzümü, “Kimseler yanmasın, anam yansın derdime”deki garipliği ve Türkiye’yi sevdi. “Sevgisi imandandır” diyerek bağrına bastı.

Türkiye, üzüm tadında bir ülke… Üzüm de, Türkiye de garip kılar insanı. Garipliğimiz Türkiye’den, garipliğimiz üzümden… Üzüm tadında bir gariplik.

Gesi bağları insanın içine işler de kolay kolay çıkmaz. Yalnız sözleri değil, ezgisiyle de kalbe bir yurt kurar.

Gesi bağlarında dolanıyorum

Yitirdim yârimi aman aranıyorum

Bir tek selâmına güveniyorum

Gel otur yanıma hallarımı söyleyim

Derdimden anlamaz ben o yâri neyleyim

Gesi bağlarında üç top gülüm var

Hey Allahtan korkmaz sana bana ölüm........

© Karar