“Bahçeli’nin başlattığı süreç neyi amaçlıyordu? Bahçeli, süreçte gelinen hangi noktadan memnundur?” diye bir soru sorulsa, sanırım bunun cevabı “PKK’nın silâh bırakması ve kendini feshetmesi” şeklinde olur. Bu sonuca en azından “silâhlı yapının sona ermesi” boyutunda ulaşılmış sayılabilir.

Şu anda iktidar cenahı, olayın en çok, belki sadece bu boyutunu toplumla paylaşmayı tercih ediyor.

Bahçeli’nin projeksiyonunda “Kürt sorununun çözümü” gibi bir başlık var mıydı, bence yoktu.

Onun için de iktidar cenahı, halkla iletişimde Kürt sorunu bağlamında gündeme gelebilecek şeylerin konuşulmasını pek tercih etmiyor.

Bu arada PKK, “fesih bildirgesi”nde öyle özür – yazır gibi bir dil de kullanmadı. Türkiye toplumunun duygularını gözetme gibi bir yaklaşım yok o bildiride. Aksine kuyruğu dik tutma ve yeni bir mücadele başlatma iddiası var.

Sezgin Tanrıkulu fesih olayına sevindi tabii, halay bile çekti, ama “2002 yılında Diyarbakır Barosu ve bir grup avukat silâhlı mücadele yönteminin yanlış olduğunu açıkladık, 23 yıl geçti aradan” demeyi de ihmal etmedi.

Avukatların 23 yıl önce gördüğünü PKK görmedi mi? O örgüt yapısı içinde görülmez böyle şeyler.

Öcalan 2013 Nevruz’unda Diyarbakır meydanında okunan bildirisinde “Silâhlı mücadele döneminin kapandığını” ilan etti. Üstelik “bütün dünyada” dedi.

PKK, bundan da 12 yıl sonra geliyor silâh bırakma noktasına… O da yine Öcalan’ın uyandırması ile… PKK’nın silâh bırakmasına bir tür taltif niteliğinde “tarihi” sıfatının kullanılmasına gönlüm........

© Karar