Cumhurbaşkanı Erdoğan keyifli: Ana muhalefete vururken de keyifli, “Dostum Trump”la başlayan cümleler kurarken de… Erdoğan 18 - 19 Martla başlayan süreçte İmamoğlu dahil onlarca CHP’li belediye başkanı ve bürokratının yolsuzluk iddiası ile harmanlanarak içeri alınmasını, üstelik buna bir de CHP kurultayına yönelik “mutlak butlan” davası açılmasını tabii bir yargı süreci gibi okumayı ve onun üzerinden propaganda geliştirmeyi tercih ediyor.

Yargının itibar kaybı: Oysa ülkede çok dramatik bir kamuoyu gerçeği var, ki yargıya güven yerlerde sürünüyor. Uluslararası kamuoyunun “Türkiye algısı” da maalesef bu yönde. İmamoğlu ve CHP’ye yönelik davalar “siyasi gerekçe” ile irtibatlandırılıyor. “İmamoğlu” malum, Beylikdüzü’nden bu yana Ak Parti’yi ve daha önemlisi Erdoğan’ı geride bırakıyor. Ayrıca CHP’nin muhtemel Cumhurbaşkanı adayı, seçimlerde favori olarak gözüküyor. Oysa Cumhurbaşkanı Erdoğan buna bakmıyor. O hiçbir zaman kendini “savunma konumu”nda görmeyi – göstermeyi tercih etmedi.

Kılıçdaroğlu üzerine oyun kurgusu: CHP’ye kayyım atanma ihtimalini de içeren “Mutlak butlan” davası, parti içinde bir “Kılıçdaroğlu sancısı” oluştururken Cumhurbaşkanı Erdoğan da “13 yıl önünde düğme iliklenen” sıfatını ekleyerek Kılıçdaroğlu’na bir okumaya göre sahip çıktı. İlginçtir Kılıçdaroğlu da “mutlak butlan”ın ardından kendisine yol açılacağı beklentisi içinde göründü. CHP’ye yönelik yargı operasyonunda bir duruşu görülmedi Kılıçdaroğlu’nun… İmamoğlu’na mesafeli duruyor. Özgür Özel’in 18 - 19 Mart’tan beri yürüttüğü yargı operasyonunu püskürtme çabasına da deyim yerindeyse Fransız kaldı. İktidar medyasında sürdürülen “Hep İmamoğlu, hep İmamoğlu, ülkenin başka meselesi yok mu?” türünden bir yaklaşım, ilginçtir muhalif konumdaki Nefes gazetesine manşet oldu.

İmamoğlu direnci kırılır mı?: 31 Mart’ta,........

© Karar