İktidar, hele Özgür Özel’e o yumruk atıldıktan sonra bir çıkmaz noktaya geldiğinin farkında olmalı. İmamoğlu’na yönelik operasyon hangi akıldan çıkmış ve iktidarı çok dar bir allana sıkıştırmışsa, Özel’e yumruk atılması da, o dar alanı daha da derinleştirmiştir.

Erdoğan’ın gelecek planlaması bu işin nirengi noktasını oluşturuyor. Erdoğan belli ki üçüncü (bir başka hesapta dördüncü) defa seçilmek istiyor. Bunun önünde iki engel var:

1.Anayasal sınırlama.

2.Seçilememe.

Anayasal sınırlamayı aşmak lâzım, bunun için Meclis’te ya anayasa değişikliği yapmak lâzım, bunun için en az 360 lâzım, o da referandum riski getiriyor, referandumda kaybetme riski var, göze almak zor, referandumsuz için 400’ü bulmak da çok zor, o zaman ikinci şık, 360’ı bulup erken seçime gitmek lâzım, buna CHP yanaşmıyor, DEM pazarlıklarının bir ucunda bu da olmalı…

Sanki bu ihtimal Erdoğan’a “olabilir” gibi göründü. Süreç işliyor.

Haydi aday oldunuz, seçilmeniz garanti mi?

Buna “banko” gibi bakılabilirdi, taa ki Ekrem İmamoğlu’nun yıldızı parlayıncaya kadar. Siyasette halkın ilgisi “baht işi” mi bilinmez, ama İmamoğlu’nun yıldızı epeyce bir süredir parlıyor.

Sanki biraz da Erdoğan ile (yani 22 yıldır siyasetin starı olan birisi ile) yarışa yarışa parlıyor. 2019’da seçim iptali ile yolu kesilmeseydi, seçimde Erdoğan bizzat meydanlara çıkıp oy istemesine rağmen kazanmasaydı yine böyle mi olurdu bilinmez, Erdoğan, Cumhurbaşkanı olarak hem 2019’da hem 2024’te başka adaylar adına ama İmamoğlu’na karşı seçim mücadelesi verdi ve İmamoğlu kazandı.

Bu mücadeleler bir anlamda İmamoğlu’nu “Cumhurbaşkanlığı seviyesinde” bir siyasi portre haline getirdi.

İşte 18 Mart’ta........

© Karar