Bir ülkenin sürdürülebilir kalkınması, sadece şehirlerin değil, kırsalın da güçlenmesiyle mümkündür. Ancak sanayi devriminden bu yana tarım sektörü, sanayileşmenin gölgesinde kalmış ve ikinci planda tutulmuştur. Bugün ise hızla artan nüfus, gıda güvenliği ve kırsal bölgelerde yaşanan ekonomik sıkıntılar nedeniyle tarım yeniden stratejik bir öneme kavuşmuştur.

Ancak kırsal kalkınma sadece tarımsal üretimi artırmakla sınırlı değildir. Çiftçilerin gelir seviyesini yükseltmek, yaşam standartlarını iyileştirmek ve sosyal adaleti sağlamak da bu sürecin ayrılmaz bir parçasıdır. İşte tam da bu noktada tarımsal kooperatifler devreye girer. Doğru yönetildiğinde kooperatifler, çiftçilerin bir araya gelerek pazarda daha güçlü hale gelmesini sağlar, maliyetleri düşürür, istihdam yaratır ve kadınların ekonomik hayata katılımını teşvik eder.

Fakat teori ile gerçekler her zaman örtüşmez. Kâğıt üzerinde kırsal kalkınmayı desteklemesi beklenen birçok kooperatif, ne yazık ki bazı fırsatçı yöneticilerin elinde çiftçileri sömüren yapılara........

© Karadeniz'de sonnokta