Bu yazı gazetemizde yayımlandığında okuyup giderseniz son iki gününü yakalamış olacaksanız.

20-21 Ağustos tarihlerinde imza günlerim için bu fuardaydım. Böylece, kitapseverlerle şairlerin, yazarların, tarihçilerin ve gazetecilerin buluşmalarına tanıklık etme şansım oldu. Geçen sene Kuşadası, bir önceki sene de Burhaniye Kitap Fuar’ına katıldığımda benzer şeyler hissettiğim için sizlerle gözlemlerimi paylaşmak istedim.

Her ne kadar dijital ortamlarda ulaşılabilen dergi, kitap, çeşitli dokümanlar her geçen gün artsa da hala kitabı koklayan, elinde tutmak isteyen, yazarını karşısında görünce heyecanlanan, buna kıymet veren insanlar var. Bu fuarlar onlara iyi geliyor. Sahil kasabalarına plajları dışında anlam yükleniyor. Ailelerinin yanında akşam gezmesindeki çocuklar da kendilerini bir anda edebiyatın, sanatın konuşulduğu bir ortamda buluveriyor. Böyle geçirdikleri akşamlar belki çocukluklarının en unutulmaz anıları arasında yer alacak. Ellerinde telefon, tablet yok. Kitapları inceleyen anne babalarının yanında önce onları izliyor, sonra da tıpkı gördüklerini yapıp sayfaları karıştırmaya başlıyorlar. Ölmez ağacın gölgesi hepimizi öyle sarıp sarmalıyor ki sanki her gün kötü haberlere uyandığımız bir dünyada değil de başka bir gezegendeyiz.

Fuarın tanıtımında, ‘Sabahattin Ali’lerin yaydığı aydınlanma ışığı Edremit’ten bütün Türkiye’ye bir kez daha yayılacak’ diyordu. Yazdıklarını........

© İz Gazete