Masallar hep böyle başlar: "Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde..." Ama bu seferki masalda devler, ormanın en güçlüleri değil, adaleti gasp edenlermiş. Kül Kedisi’nin prensi ise, halkın ta kendisiymiş.

O gençler, ellerinde anayasanın sayfaları, yüreklerinde eşitlik hayaliyle yola çıkmışlar. Ama devlerin bekçileri, onları biber gazı bulutlarıyla, jop darbeleriyle karşılamış. Koşarken düşen her ayakkabı, bir dilekmiş aslında: "Biz gidemezsek, düşlerimiz yürüsün!"
***
Kül Kedisi’nin camdan ayakkabısı, prensin elinde bir umut işaretiymiş.
Ama bu masalda ayakkabılar, polis barikatlarına bağlanmış, içlerinde koşan gençlerin nefesi, özgürlük haykırışları kalmış. Onlar,........

© İz Gazete