Kalabalıktan birer birer adam seçemeye başladık. İlk olarak mahallenin en iyi kalecisi Panter Ali'yi seçince Ahmet bozuldu. Fakat sonra Takoz Murat bana düşünce yüzünde hafif bir sırıtma fark ettim. Murat okul bahçesindeki tek futbol topu olan çocuktu. Zengin fakat kabiliyetsizdi. Altışar kişi seçtik. On gölü atıncaya kadar yaklaşık iki saat geçti. Maçı biz kazandık. Kör bakkal Mahmut'un dükkanında aldık soluğu. Gözleri görmediği için değil sürekli bakkaldan çikolata, sakız aşırırdık ruhu bile duymazdı. Lakabı oradan gelirdi.

Ali ile leblebi tozlarımızı alıp bir ağacın gölgesine oturduk. Bir seferde leblebi tozunu diktim kafaya ananı... Tozlar boğazımda kaldı. Ali'ye elimle işaret ediyorum sırtıma vur sırtıma diye kaledeki çevikliği beyin hücreleri gösteremiyor. Salak salak yüzüme bakıyor. Morarıyorum, kıvranıyorum içimden, kıçımı yırtıyorum ölmeye yakın imana gelip sırtıma vuruyor p*zevengin evladı. Yumrukları, bir evin kapısına tüm gücünle vurunca çıkan ses misali kulaklarımda yankılanıyor. Uyanıyorum, ateşler içindeyim. Harbiden kapı çalınıyor. Pardon yumruk ve tekme darbeleriyle kırılıyor.

Zar zor önce gözlerimi sonra kapıyı........

© İz Gazete