Türkiye’de suyun sosyal, ekonomik ve teknik boyutlarını içeren ve verimlilik konusunu doğrudan ele alan bütüncül, üst ölçekli ve tüm kullanım alanlarını kapsayan bir yasal yapı ve düzenlemenin bulunmaması.

a) Su yönetimi konusunda tek ve merkezi bir yapının olmaması.

b) Ülkemizde Su verimliliği çalışmalarında koordinasyon eksikliği bulunmaktadır.

ç) Suyun kaynaktan alınıp, depolanması, arıtılması, dağıtılması, kullanılması, tüketim sonrası bertaraf sürecine ve yeniden kullanım imkânlarına kadar her adımda verimlilik hedefleyen bütüncül stratejilerin ve uygulamaların eksikliği olduğu tespit edilmiştir.

d) Bütün sektörlerde sürdürülebilir su hizmetlerini destekleyen tam maliyet esaslı fiyatlandırma politikalarının ve suyun verimli kullanılmasını teşvik eden tarife uygulamalarının eksiktir.

e) Üreticiden tüketiciye, su verimliliğinin artıracak sosyal ve ekonomik teşvikler, destekler, Ar-GE çalışmaları, uluslararası en iyi ve başarılı uygulamalar, ülkeye özgü yerel modeller konusunda çalışmaların yeterli düzeyde olmadığı anlaşılmıştır.

f) Bütün sektörlerde verimli su kullanımına yönelik ulusal ölçekli eğitim ve farkındalık çalışmalarının yetersizdir.

g) Su tüketicilerinin su verimliliği konusunda yeterli bilgiye sahip olmaması, üniversite-kamu sanayi-özel Sektör-STK iş birliğinin yeterli seviyede olmadığı görülmüştür.

ğ) Teşviklerin yetersizliği, alternatif su kaynaklarının farklı kullanım amaçlarına yönelik standart/ mevzuat eksikliği sebebiyle kullanılmış suların yeniden kullanımı, yağmur suyu hasadı, gri su kullanımı gibi alternatif su kaynaklarının kullanımının yeterince yaygınlaşamaması.

h) Su ayak izinin toplumun bütün bireyleri........

© İstiklal