Hak erlerinin dertleri Allah (c.c)’tır. İnsanın derdi Allah olunca herkesin bu dertle dertlenmesini ister. Çünkü bu dert aslında bir derman mesabesindedir. Bu dertte aslında kurtuluşun formülü gizlidir. Onlar herkes bu hak aşkının tadına baksın ve hakka canı gönülden bağlansın isterler. Taşlıcalı Yahya merhum ne güzel demiştir:

Kâşkî sevdiğimi sevse kamu halk-ı cihân

Sözümüz cümle hemân kıssa-i cânân olsa...

Allah dostlarının derdi özelde Allah’tır. Ama onlar kamunun derdiyle dertlenmiş insanlardır. O gönül sultanları halka hizmetin Hakk’a hizmet olduğunun bilincindedirler. İnsanlık ne kadar düzgün olursa onlar o kadar mutlu olurlar. Ne kadar dalalete düşerlerse onlar o kadar mahzun olurlar. Hayatta aklınıza gelebilecek bütün vesileleri onlar insanların kurtuluşuna vesile kılmak isterler. Bu vesileler bazen sohbet bazen kitap bazen bir şiir ve bazen de bir nazardır. Nazardır çünkü Efendiler efendisi (s.a.v) ne güzel buyurmuştur: “Müminin ferasetinden sakının zira o Allah’ın nuruyla bakar.” İşte onların her işleri insanlığa hizmettir.

İşte Mevlana Celaleddin-i Rumi Hazretleri de ümmetin derdiyle dertlenmiş bir mürşid-i kamildir. Öğrenci okutmasıyla, müridanı yetiştirmesiyle, halka hitabıyla hep insanların hidayetini dert edinmiştir. Mevlana Hazretleri şiirlerini ben şairim şiir yazmalıyım derdiyle yazmamıştır. Hazret şiirlerini Rabbani bir ilhamla yazmıştır. İnsanlara kurtuluş reçetesi olsun diye mesnevisini kaleme almıştır. Mesnevi ki Kur’an’ın tefsiri mesabesindedir. Mübarek o kadar incedir ki “Ben şiirlerimi yanıma gelenlerin canı sıkılmasın diye söylerim” der. Hatta bir süre şiir söylemeyi bıraktığını söylemesi üzerine “Yanıma gelenler şiir söylememi arzu ediyorlar” der.

Mevlana hazretleri Fîhi Ma Fîh’te şiiri bıraktığını ve şiirden beter bir şey olmadığını dile getirir. Bunu şuna benzetir. Ev sahibini işkembe çorbası isteyen misafiri için işkembe temizlemesi gibidir. Şiir yazmak onun için bu mesabededir.

Mevlana hazretleri sözlerine devamla”… bir memlekette hangi cins mal alınıp satılıyorsa ona uygun mal alıp satmalı…” yani Mevla’nın geldiği Anadolu’da insanlar........

© İstiklal