Beşer olmak hiçbir çaba ve çalışma gerektirmez. Herkes doğuştan bir beşerdir. Ancak insan olmak tefekkür, düşünme, zihin faaliyeti ile kendini bilme, hayatta neden bulunduğunu, nereden gelip nereye gittiğini sorgulama faaliyetidir.

Hayvan, bitki, taş, kaya, toprak, ağaç, kartal, tilki, koyun, keçi, çiçek, böcek, yani insan dışındaki tüm varlıklar “sorgulama faaliyeti yapacak akıl ve izandan yoksun olduğu için” hepsi birer beşer mahiyetindedir ve bunun üzerindeki bir mertebeye asla çıkamaz. Ancak, akıl ve izan ile mücehhez bir varlık olarak beşer tarafı da olan Adem, “tefekkür, düşünme, zihin faaliyeti ile kendini bilme, hayatta neden bulunduğunu, nereden gelip nereye gittiğini sorgulama faaliyetiyle” beşer olmaktan insan olmaya ulaşabilir.

Bu nokta itibariyle şu denklem, şu sonuç geçerlidir: “Her insan, bir beşerdir, ancak her beşer bir insan değildir.”

Şu ihtimal de her Adem için geçerlidir. Bazı beşerler (Ademler), aklını ve izanını kullanarak insanlık mertebesine yükselir, bazı beşerler (Ademler) aklını ve izanını kullanmadıkları (ya da aklını nefsinin emrine verip aklı, zeka haline getirdikleri) için beşer olarak (hayvan olarak) kalırlar.

İnsan olmak bir mertebe ve yükselmedir. Ancak beşer olmak mertebe ve yükselme değil, başlangıç ve en basit haldir

Ah, ah, ah, insan sanılan öyle beşerler var ki, hayatı mutfak ve tuvalet arasında geçer. Hayatı yalnız mutfak ve tuvalet arasında geçen, ne........

© İstiklal