Çalışmak, mutluluk ve huzur kaynağıdır. Bunu baştan belirtelim. Bir Ünlü Filozofa atfedilen bir söz vardır: “Boş insanın kafası, şeytanın çalışma masası.”

Gerçekten de çalışmayan ve “aylak aylak bekleyen” ya da “serseri mayın gibi dolaşan” her insanın gideceği yer, uçurumdur.

Bir seminerdeydim. Seminer sırasında “çalışmanın önemini” anlatmıştım. Sunumumu dinleyen birisi söz aldı ve başından geçen kısa bir anekdotu anlattı.

Anekdot şöyle: “Bir kahvehaneye yolum düşmüştü. Çok fazla gitmem de, o gün gitmiştim. Bir köşede aylak aylak oturan, eskiden tanıdım bir adama rastladım. “Filanca kişi, ne bekliyorsun burada böyle” diye sordum. Adamın cevabı kısa ve netti: “Kime dolandırırım, Kimden para koparır da bugünkü yolumu bulurum” diye düşünüyorum” dedi.

Boş duran ve işsiz bir insan ne yapacak? Bir de “Allah’tan korkmuyorsa, kuldan da utanmıyorsa”, işte boş duran, aylak aylak gezen o kişilerden daha tehlikelisi yoktur.

İnsanlığı kurtaracak olan çalışmaktır. Bizi kurtaracak olan çalışmaktır. Hem Dünyada ve hem de Ahirette bizi kurtaracak olan çalışmaktır.

Çalışmak huzur ve mutluluktur. Kim ki çalışmıyorsa huzursuzdur. Kim çalışmıyorsa asalaktır. Asalak insan, her daim birisine yük olur ya da birisinden bir şeyler koparır. Öyle ya da böyle koparır. Ya yalan söyler, ya hile yapar, ya borç alır ya boş bir vaatte bulunur ve para koparır.

O tür adamlar, yani aylaklar esasında mutsuz ve huzursuzdur. İnsanları kandırmakla, etrafındakileri aldatmakla, bir müddet yaşamlarını sürdürseler de sonuçta mutsuz ve huzursuzdur.

Dünyada doğrulukla çalışmak, rızık aramak ve helalinden kazanmak, mutlulukların en büyüğüdür.

Çoluk çocuk yetiştirmek ve bu yetiştirilen çocukların nafakasını, geçimini el emeğiyle helalinden sağlamak en büyük huzurdur.

Çalışmamak ve boş durmak ise en büyük huzursuzluktur.

Sevgili........

© İstiklal