Özel okulların çoğalması, ilk bakışta eğitimde kaliteyi yükseltecek bir gelişme gibi görünebilir. Ne var ki, sahadaki tablo bunun tam tersini söylüyor. Bugün birçok özel okul, eğitimi geliştirmek için işbirliği yapmak yerine, acımasız bir rekabetin girdabına sürüklenmiş durumda.

Bu rekabetin dili, çoğu zaman kıskançlık, hasetlik ve birbirinin aleyhinde konuşmalarla şekilleniyor. Aynı şehirde, aynı öğrenciler için hizmet veren kurumlar, birbirine destek olan paydaşlar değil; düşman cepheler gibi davranıyor. Böyle olunca da asıl amaç, yani çocukların daha iyi bir eğitim alması, ikinci plana düşüyor.

Taklitçilik ve Vitrinlik Faaliyetler

Bugün birçok özel okulun gündemini sosyal medya paylaşımları belirliyor. Bir okul “yapay zekâ atölyesi” açıyorsa, diğerleri de aynı başlıkla program duyuruyor. Bir kurum “öğrenci koçluğu” başlatıyorsa, benzer isimlerle projeler çoğalıyor. Ancak bu çalışmaların gerçekten öğrencinin veya öğretmenin ihtiyacını karşılayıp karşılamadığı sorgulanmıyor. Eğitim faaliyetleri, ihtiyaç temelli olmaktan çıkıp, vitrin temelli hale geliyor.

Yanıltıcı Başarı Hikâyeleri

Rekabetin belki de en tehlikeli boyutu, kamuoyuna sunulan yanıltıcı başarı tabloları. Türkiye’nin farklı illerinde şubeleri bulunan bir okul, sadece bir şubesinde LGS şampiyonu çıkardığında, bunu tüm kurumlarının başarısıymış gibi lanse........

© İstiklal