Ahmet Süheyl Ünver, tıp dünyasının yakından tanıdığı bir şahsiyettir. Hayatı hakkında bilgi veren kaynaklar ondan söz ederken ilk sırada mesleğini ve akademik hüviyetini (hekim ve tıp tarihçisi), ardından meşgalesini zikreder. Ancak bilinmelidir ki Süheyl hoca, çok yönlü bir isimdir. Ressam, müzehhip, hattat gibi yönleriyle de dikkatleri üzerine çeken Ünver, tasavvufi neşveyle şiirler de yazan bir hekimdir.

Süheyl Ünver 17 Şubat 1898 tarihinde İstanbul’da doğar. Babası, İstanbul Muhaberat-ı Umumiye müdürü Tırnovalı Mustafa Enver Bey, annesi XIX. yüzyılın ünlü hattatlarından Mehmet Şevki Efendi’nin kızı Safiye Rukiye Hanım’dır. İlk ve orta mektep tahsilini tamamlayan Ünver, 1915’te Mekteb-i Tıbbiyeye girer. Buradan 1920 yılında mezun olur.

Ünver, sanatla iç içe olan bir ailede büyür. Dedesi hattat Mehmet Şevki Efendi’nin konağında harlanan sanat yönünü, tıp tahsili sırasında devam ettiği Medresetü’l-Hattâtîn’de geliştirir. 1916-1923 yıllarında bu yuvada dönemin ünlü hattatları ile tezhip ve ebru ustalarını tanır; onlardan dersler alır, sülüs ve nesih yazılarını meşk eder. O yıllarda ressam Üsküdarlı Hoca Ali Rıza Bey’in de talebesi olur. Hocadan karakalem ve sulu boya resim dersleri alır. Birlikte İstanbul’un tarihî köşelerinin, mekânlarının resimlerini yaparlar. Hekimlik ihtisası ile sanat çalışmalarını sürdürürken mutasavvıf Abdülaziz Mecdi Efendi’nin sohbetlerine katılarak kendisine yeni bir pencere açar.

1927’de Fransa’ya giden genç doktor, Paris’te hekimlik ihtisasını tamamlar. Paris günlerinde Bibliothèque Nationale’in Şark Yazmaları Bölümü’nde bulunan eserlerdeki tezhip ve minyatürlerden Türk süslemesinin nadide örneklerini istinsah eder. Orada Türk-İslam tıbbına ait yazma kitaplar üzerinde de çalışır.

1929’da bir süre........

© İnsaniyet