Ovaj tekst posvećujem svim Srbima iz Bosne i Hercegovine nad kojima su tokom čitavog krvavog 20. stoleća izvršeni najstravičniji, nezamislivi zločini. I tokom režima Benjamina Kalaja, i tokom Prvog i Drugog svetskog rata. I tokom građanskog rata u BiH devedestih godina prošlog veka. Ove redove posebno posvećujem svim onim Srbima koji su bili primorani da napuste vekovna ognjišta i grobove predaka i prebegnu u Srbiju, spasavajući živote pred austrougarskim, nemačkim, hrvatskim i muslimanskim noževima. Dok je Srbija slobodna država – njihovo stradanje nikad neće biti zaboravljeno!

Ustavno nasilje koje su nad Srbima vršili politički predstavnici Muslimana i Hrvata u Bosni i Hercegovini, kuliminiralo je 1. marta 1992, održavanjem nelegitimnog referenduma o nezavisnosti ove republike. Istog dana se ispred stare crkve na Baščaršiji okupila svadbena povorka, koju je po nalogu Alije Izetbegovića napala grupa sarajevskih kriminalaca. Nakon pokušaja da otme barjak Srpske pravoslavne crkve, Ramiz Delalić Ćelo je pištoljem ubio starog svata Nikolu Gardovića i ranio sveštenika Radenka Mikovića. Bio je to zločin kojim je počeo građanski rat u Bosni i Hercegovini.

Dok je BiH još uvek bila deo Jugoslavije, trupe regularne hrvatske vojske su 3. marta 1992. prešle reku Savu i okupirale Bosanski Brod. Pored toga što su izvršili agresiju na drugu državu, hrvatski vojnici su maltretirali i pljačkali lokalne Srbe, a jedan broj je uhapšen i odveden u logore u Hrvatskoj. Hrvatska vojska zatim zauzima Kupres i zajedno sa lokalnim snagama Hrvatskog vijeća odbrane napada okolna srpska sela. Nekoliko dana kasnije JNA oslobađa Kupres i otkriva veliki broj masakriranih leševa. Prizori iz Sijekovca i Kupresa Srbe su podsetili na 1941.– i otpor Srba postao je žestok.

Nakon što je BiH priznata kao nezavisna država, došlo je do sporazuma o mirnom povlačenju snaga regularne državne vojske - JNA u Srbiju i Crnu Goru. Međutim, Muslimani su 3. maja izvršili napad na kolonu JNA u Dobrovoljačkoj ulici u Sarajevu i tom prilikom je ubijeno na desetine jugoslovenskih vojnika, uključujući i pripadnike saniteta. Sličan napad Muslimani su ponovili 15. maja u Tuzli, kada su ubili 50 i ranili 44 pripadnika JNA, dok je čitav masakr uživo (uz navijanje voditelja) prenosila lokalna televizija FS-3.

Muslimani su u vremenima tokom i nakon rata uspeli da nametnu mit o opsadi Sarajeva. Istina je da je ovaj grad bio podeljen i u njemu se borilo naselje protiv naselja, ulica protiv ulice. Srbi koji su ostali u delu grada pod muslimanskom kontrolom, uglavnom su završili u logorima ili su bili likvidirani na najrazličitije načine. Najveće stratište predstavlja jama Kazani na........

© Informer