Kendimizle yüzleşmeyi, kendi gerçeğimize ayna tutmayı çok bilmiyoruz galiba… Bize zor geliyor ya da korkuyoruz. Belki yaşamımız boyunca en az yaptığımız şey bu. İş’le eş’le aş’la ilgili, sistem, değer ve değer yargılarıyla ilgili, kendi cenahımızdaki yanlışlarla ilgili ciddi bir yüzleşme çabasının olmayışı çürümeyi de beraberinde getiriyor. Vicdan kendimize dönmeyi, verili mantık yani bizi sistemlerin yüzeysel yönlendirmelerine endeksleyen aklımız kendimizden, insanlığımızdan uzaklaşmamızı dayatıyor. Bizi biz yapan en önemli değerler bile bu hengamenin içinde yerle bir ediliyor… Yüzleşme bize zor geliyor… Dışardan bahaneler bulmak daha kolay, hatayı başkalarında bulmak yetişme tarzımızdan mı ileri geliyor hep, bunu kırmanın bir yolu yok mu?

Sokrates, ‘sorgulanmamış yaşam yaşanmaya değmez’ diyor asırlar öncesinden … Sorgulanmalı, yaşam sorgulanmalı; nasıl yaşamak istediğimize karar vermeli, olumsuzu yakalamalı, eleştirmeyi öğrenmeli; eleştiriye tahammül etmeyi ve ‘iyi’ için çalışmayı…

Yüzleşmek demek, tedirginlik demektir. Çünkü insanın bütün dikkatini kendi iç dünyasına, daha önce farkına varamadığı bir yöne çevirmesidir. Kişi, daha........

© İlke TV