Cuma…

Gündem, nefes alıp düşünecek zamanı neredeyse bırakmıyor. Analiz becerimizi felç edercesine belleğimize yeni veri girişi oluyor. Olan biteni izlerken çoğu zaman ışığa bakan kedinin hareketsizliğinde donup kalır gibiyiz. Tedirginlik ise ana duygu. Çatlaklarda umudu arıyoruz. Vasat hale gelme ihtimali birçoğumuzu ürkütüyor.

Cuma öğlen saatleri. Süleymaniye’den görüntüler geldi gelecek derken Youtube’dan ana akım, ulusalcı, liberal-sol, Kürt medyası ve İlke TV olmak üzere 6 farklı kanal bilgisayarımda açık. En ilgi çekicileri hızlı geçişlerle seçerek izliyorum. Yazmaya başladığımdan bu yana farklı görüşlere daha fazla ilgi gösteriyorum. Yankı odasından çıkmak için iyi bir yol.

Yorumlar önden hızlı gidiyor. Ana akımın orda olmasına şaşırmakla beraber devletin dahli hakkında fikir veriyor. Sürprizler iç içe. Önce fotoğraflar düşüyor medyaya. Kanallar “kendi farkıyla yayınladığı” hikayesini yazarken gelen videoları izlemeye başlıyorum.

Her şey çok planlı. Platformun fonunda güncel haliyle Abdullah Öcalan’ın görüntüsü var. Önde masa ve arkasında Bese Hozat konuşuyor. Güçlü isimler ve simgesel değeri yüksek bir gösteri. Doğallıktan biraz uzak olması fazla planlı olduğu ihtimalini kanıtlar gibi. Belli ki taraflar çetin pazarlıktan çıkılmış. Onun gerginliği yüzlerde hissediliyor.

Sonra ateş seremonisi başlıyor. Silahların yakılması çok ikonik. Her şeyden bir direniş hikayesi çıkarmaya çalışanlar arasında Newroz ateşine benzetenler var. Pek katılmıyorum. İçimdeki duygu “savaş ihtimalini yok etmek ve güçlü bir barış mesajı”.

Nasıl olacak diye günler öncesinden düşünürken dünyadaki örneklere bakıyorum. Kuzey Amerika yerli halklarının geleneklerine kadar gidiyor aklım. Barış için baltaları gömme ritüeli. Nikaragua’da Sandinistler’in bazı yerlerde benzer silah yakma törenler yaptığını hatırlıyorum. Sonra İRA’nın bağımsız gözlemciler tanıklığında silahlarını imha etmesi derken en etkileyici bulduğumun, FARC’ın yaptığı olduğuna karar veriyorum. Eritilen silahlar, savaşın bitmesini simgeleyen yapının tabanına parke taşı olarak döşenmiş ve Kolombiyalı sanatçı Doris Salcedo’nun “anıt karşıtı bir yapı” olarak nitelediği Fragmentos (Parçalar) ile bu ritüel yerine........

© İlke TV