Eğitimci yazar Salih Koç tarafından yazılan harika bir çocuk kitabı..

Yazarlığın, öğretmenlikle ya da eğitim okullarında akademisyen olmakla ilgilisi yoktur. Bu mesleklerde çalışan yüzlerce kişinin bir öyküsü, bir şiiri, bir deneme yazısı dahi bulunmaz. Kaç beden eğitimi öğretmeninin bir spor dalında lisansı vardır? Kaç müzik öğretmeninin bir şiiri, bir bestesi, güftesi, çalabildiği bir müzik aleti vardır? Elbette aralarında çok iyi eğitimciler vardır ama dediğim anlamda ele alırsak sayıları oldukça azdır. Diğer yandan tez yazıları da belli bir formata göre yazılır, alıntılarla süslenir. Bu yüzden, hem öğretmen olan, hem de yazabilen insanları her yönden meslektaşlarından çok farklı gördüğümü buradan söylemek isterim. Çünkü yazabilen insan farklıdır. Diğerlerinden sanatsal anlamda üstün özellikleri vardır. Kendini geliştirmiş olanlardır. Kişilik gelişmesini sosyoloji olarak tamamlamış olanlardır. Kişilik gelişimi ise, farkındalığı olabilenler demektir.

Yazar Salih Koç, yukarda yazdığım kişisel gelişimde üstün başarısı olan bir eğitimcidir. Yazar, eserinin başında şunları söylüyor:

“Eskiler; “Kitapsız bir yaşam, tuzsuz çorbaya benzer” derlerdi. Bu kitabımı okuyacağını umduğum kişiler içinde umarım çorbayı sevmeyenler yoktur!..

Biz eskiler, eskimeye yüz tutmuş olanlar; illa da bir nasihatte bulunmayı........

© Hürses