Çanakkale savaşının devam ettiği günlerdir…

Ölüm kalım savaşı,

Bağımsızlık özlemi,

Vatan sevgisi her şeyden önce gelmektedir.

Arıburnu cephesinin kumandanı Atatürk, savaşın her döneminde askerinin yanında bulunur, onları siperlerin en uç noktasına kadar giderek askerleriyle konuşur, onlarla bir araya gelir, askerine büyük moral verir…

Askerlerin içinde Macit Ayral vardır.

Asker Hattat yazısı ile ilgilidir.

Güzel yazılar yazıp bunları da moral olsun diye siperlerin duvarlarına asmaktadır.

Atatürk bir gün sipere girdiği zaman, duvarların üzerinde Kur’an-ı Kerim’den elle yazılmış ayetler ve Allah’ın büyük isimlerinin yazıldığı kâğıtlar görür.

Yarbay Mustafa Kemal, sayfaları dikkatle okurken birisinin önünde durup,

“Bunu yazanı hemen bulup bana getirin” der.

Biraz sonra o yazıların sahibi karşısındadır.

“Buyurun komutanım, ben İstanbullu Macit” der.

“Sen mi yaptın bu duvardakileri”

“Ben yaptım” der.

Atatürk neden yaptın diye sorunca “Arkadaşlarım görsün diye yaptım. Dün gece sigaramın ateşiyle yaptım” cevabını alır. Macit daha sonra 7 senedir hattatlık yaptığını söyler Atatürk’e.

Atatürk, yazdıklarının değerini çok iyi bildiği için,

“Seni terhis” ediyorum der...

Macit ise “Komutanım ben buraya savaşmaya geldim” diye söyleyince,

Atatürk bunun üzerine: “Hadi git evladım sen. Memleketin sanatkâra ihtiyacı var. Öleceksek biz ölürüz” der.

Mustafa Kemal hemen yanındakilere dönerek aynen şöyle söyler: “Bunların hepsi de sanat eseri. Ülkeler böyle sanatçıları kolay........

© Hürses