Çok şey mi istiyoruz?
Hayır!
Sadece: “Analar ağlamasın, babalar yanmasın, çocuklar üzülmesin, evlatlar şehit olmasın; ocaklara ateş
düşmesin, kan ve gözyaşı dinsin...” diyoruz.
Bu bir temenni değil, bir çağrıdır.
Ama evladını şehit vermiş, içi yanardağ gibi kükreyen bir ana, baba, eş ya da çocuk bu yazıyı
okuduğunda yakamıza yapışıp: “Benim içim yanıyor. Siz ‘Terörsüz Türkiye’ diyorsunuz... Evlatlar
yaşasın, ülkemizde huzur ve güven olsun; kan ve gözyaşı dinsin diyorsunuz... Ben de bunları istiyorum.
Ama benim evladım toprak altında. Ona ne diyeceksiniz? O masumun, günahsız yavrumun hesabını kim
verecek?” derse... Onlara ne diyebileceğimizi, nasıl cevap verebileceğimizi bilmiyorum.
Eli öpülesi, baş tacı o insanlarla oturup saatlerce ağlayabiliriz. Gözyaşı dökebiliriz. Ama toplum olarak
ağzımızı açıp “Haklısınız”dan başka söyleyebileceğimiz bir tek sözümüz yok.
Şimdiye kadar sebeplerini üç aşağı beş yukarı hepimizin bildiği terör, teröristlerin destekçileri ve iltisaklı
yapılarla ilgili yanlış politikalar uygulandı. Gelecek veya kaçacak üç beş oy uğruna gerekli tedbirler
alınmadı/alınamadı. Siyasi ikballer uğruna yürütülen stratejiler, ülkemizin evlatlarıyla birlikte fakir
fukaranın lokmasını ve ülkenin kaynaklarını teröre heba etti.
Biliyoruz: Yaşadığımız coğrafyanın jeopolitik konumu gereği, bu topraklar üzerinde hesapları olanlar var.
Gizli emelleri olan düşman unsurların taşeronluğunu yapan, içte ve dışta terörden medet uman, kandan
beslenenler var. Bu ülkeyi dün........

© Hür Haber