Bütün gece kar yağdı. Ne kadar da özlemiştik. Pencereye koştuk. Bir binanın 13. katından bulvarı eşimle birlikte seyretmeye başladık. İri iri kar taneleri, sokak lambasının etrafında pervaneler gibi döne döne uçuşuyordu. Rüzgar hızlanınca da seyrine doyum olmuyordu kar taneciklerinin. Bir an için bu beyaz taneciklerinin büyülü dansı, bana sığırcıkların gökyüzünde uçuşarak yaptıkları o görkemli dansı anımsattı.

Bütün gece kar taneciklerini izledim, fırtınanın sesini dinledim. Sonra 1965 yıllarında Ankara’da ki kış günlerini anımsadım. Lapa lapa kar yağarken Salvador Adamo’nun “her yerde kar var” şarkısını dinlerdik.

Ajda Pekkan’ın 1965 yılında seslendirdiği ilk solo 45'liğinin bir yüzünde orijinali Salvatore Adamo'ya ait "Her Yerde Kar Var", diğer yüzünde orijinali Del Preto tarafından seslendirilmiş "Onyedi Yaşında" adlı şarkı bulunuyordu.

Sabah oldu yine pencereye koştum. Artık biz yaşlarda olanlar için “günün minesi soldu”ğundan mı bilemem sabahları ilk işim güneşim doğuşunu izlemem, akşamları da batışını. O anlarda gökyüzünde oluşan renkleri, ışıkları izleyerek yaşıyorum fakat anlatmam olanaksız.

Sabah güneşi bu kez “boyalı konaklara” değil, bembeyaz çatılara, sokaklara, dağlara, ovalara doğdu.

Çalışmaya-okumaya-yazmaya başlamak için oturdum. Her zaman olduğu gibi anılarımda benimle birlikte masaya geldi, karşımda oturdu.

Birkaç yıl önce okuduğum ESKİDEN KAR YAĞARDI ADAM BOYU.. şiirinin bestesini You Tube’de bulup Erol Evginden dinledim.

İsterseniz bu güzel ve........

© Hukuki Haber