Boşandığım için annem benden daha çok üzülüyor

Yeşim Hanım merhaba, 38 yaşında bir kadınım. Evliliğim 6 ay önce bitti. 13 yıllık evliliğimden 1 çocuğum var. Boşanmamız çok şükür sorunsuz gerçekleşti. Eski eşimle düzenimizi kurduk. Bir kadın olarak eşimden yana memnun olmadığım şeyler vardı. Ayrılmadan da yaşayabilirdik ama ilişkimiz tükenmişti. Anlaşarak ayrıldık. Buraya kadar hiçbir sorun yok ancak sorunum, boşanma kararı verdiğim günden beri annem. Eski eşimle boşanma kararımızı anneme beraber açıklamıştık ve annem o günden beri bana tepkili. Sanki o boşanıyormuş gibi tuhaf hallere girdi. Bir kerecik olsun "ah kızım, vah kızım" demedi. Verdiği tepkilerin hiçbirinde de "Kızımın evliliği bitiyor, kızım yalnız kalacak, kızım üzgün, kızım mutsuz" gibi şeyler yoktu. Babamı yıllar önce kaybettik. Kardeşim yok. Dayanacağım bir annem var ama bu dönemde bana hiç destek olmadığı gibi kendi üzüntüsünü hep ön plana attı. Ben doya doya üzülemedim, ağlayamadım. Benim için üzüldüğünden de emin değilim. Asıl sorun bu. Evliliğimiz boyunca eşimle arası iyiydi, eşim ona çok hürmet ederdi. Annem arada sırada bize gelip kalırdı. Annemin bizden başka önemli meşguliyeti de yok. Boşandığım gün bana bir "geçmiş olsun" bile demedi. O gün asabiyeti yüzünden kendi yaşadığımdan bir şey anlamadım. Bende kalıyor ama pek bir desteği yok. Evde tek başına vakit geçiriyor, yemek yapıyor ama kendi dünyasında yaşıyor. Onunla yaşamak istemiyorum. Çocuğumla baş başa hayatımı sürdürmek istiyorum. Bana manevi desteği olmadı. Maddi desteğe zaten ihtiyacım yok. Ne yapacağımı bilmiyorum.

Yeşim Tijen’in cevabı

Merhaba sevgili okurlar, size de merhaba sevgili kızım; her şey gelir geçer bütün gelip geçip giden her şeyden geriye bir tek siz kalırsınız. Şimdi siz o........

© HTHayat