Bazı oyuncular topa vuruşundan önce rüzgar vurur yüreğimize.
Saha çizgileri, bir sınır değil, bir senfoni defteri olur onlar için. Adımları nota, nefesleri ritim. Ve her dripling, özgürlüğün küçük bir devrimidir.
Leroy Sane, işte o oyunculardan biri değil, tam da kendisi.
Sane’nin hikayesi bir doğum değil, bir akışla başlar.
Senegal’in sıcak damarlarından Essen’in gri sokaklarına süzülen bir çocuğun öyküsü bu. Babası Souleymane, saha çimenlerinde savaşmış bir futbolcu.
Annesi Regina, 1984 Olimpiyatları'nda Almanya'nın ritmik cimnastikteki tek madalyasını kazanmış bir zarafet timsali. Rekoru 41 yıldır hala kırılamadı... Bu iki uç, Sane’nin içinde dans eder. Güç ve zarafet, patlama ve denge, içgüdü ve zeka.
Ona sahada bakanlar yalnızca bir futbolcuyu değil, bir metaforu izler. Hızlıdır, evet, ama hız onun için sadece bir sonuçtur. Sebep, düşüncedir.
Çizgiye bastığı her an, dış dünyanın sınırlarıyla iç dünyasının sonsuzluğu çatışır.
Bir çizgiyi geçmek bazen bir savunmayı değil, kaderi kırmaktır. Ve Sane, kaderle sık sık yarışır.

Schalke’de bir ilk cümleydi, Manchester City’de bir virgül. Guardiola’nın makine gibi işleyen sisteminde bile onun oyununa ölçü konamadı. Çünkü Sane'yi bir........

© HalkTV