Antik Roma tarihçileri "Pax Romana" dönemini gururla anlatır. M.S. 27’den itibaren yaklaşık 200 yıl boyunca Roma İmparatorluğu'nda iç savaş çıkmadı. Bu dönem, "Roma Barışı" olarak yazıldı kitaplara. Ama barışın tanımı kim yapmıştı?
Halk mı, yönetenler mi?

Sokrates’in "sorgulanmamış hayat yaşamaya değmez" sözü gibi, Roma'nın bu dönemi yaşanmış değil, dayatılmış bir hayattı. Çünkü bu barışın bedeli vardı. Ve o bedeli ödeyenler, tarih kitaplarında ismi anılmayanlardı.

Evet, Roma sınırları içindeki isyanlar bastırılmıştı.
Yollar yapılmış, şehirler kurulmuştu.
Ama o yollar, kölelerin sırtından geçiyordu.
O şehirler, susturulan halkların üzerine inşa edilmişti.

Bu barış, bir toplumsal barış değil, bir imparator barışıydı.
Tüm kararlar bir adamın dudağından dökülen sözcüklere bağlıydı.
Senato vardı ama yetkisizdi.
Seçimler, göstermelikti.
Ses çıkaranlar ya lejyonlar tarafından bastırıldı ya da arena kumlarına gömüldü.

Halkın çoğu susuyordu.
Çünkü konuşmak ceza demekti.
Çünkü "barış" dedikleri şeyin içinde........

© HalkTV